Zuinig zijn!!

Ben inmiddels weer druk bezig met mijn eerste ronde langs de leerbedrijven van "mijn" leerlingen die de BBL doen. Dit jaar een kleine 70 en dat zijn er best veel. Mijn rayon loopt van Hong Kong (helaas te ver voor bezoek :( ) tot Groningen met de meeste bedrijven in Drenthe. Dit jaar wederom een paar voor mij nieuwe bedrijven, o.a. Steenwijk, Emmeloord , Lelystad. Ben altijd erg nieuwsgierig waar de leerlingen werken en met name de kennismaking met de leermeesters. In het eerste gesprek leg ik uit wat wij zoal doen op school, hoe we werken en wat wij van de leerling/leermeester verwachten. Ook wat zij van ons mogen verwachten. Ik probeer aan te geven dat we graag korte lijnen willen en vooral aangeven waar zij vinden dat wij het beter kunnen doen.
Stage-bezoeken zijn ongelofelijk belangrijk in de relatie leermeester/leerling/school en vormen de basis van een goede samenwerking. In principe 2 bezoeken per jaar en als het nodig is vaker. Zo zijn er bedrijven waar ik nu al 2 keer op bezoek ben geweest! En als het goed gaat is 2x echt wel voldoende, maar ook dan blijft het elkaar spreken belangrijk!

Betrokken zijn en blijven kan alleen als er een persoonlijk contact is, elkaar even spreken over het vak, de crisis, en natuurlijk de vorderingen van de leerling!!
Ik las in de krant dat de overheid wil bezuinigen op de kenniscentra, zoals voor de horeca Kenwerk! Het bindmiddel tussen de bedrijven en het onderwijs!!
Ook zijn er ROC's  waar fors gesneden gaat worden in stage-bezoeken!
Ik snap dat iedereen moet bezuinigen, maar laten we goed kijken waar we op bezuinigen!
De driehoek leermeester/leerling/school in samenwerking met Kenwerk is van levensbelang om de kwaliteit van de leerlingen te blijven verbeteren, en dus ook die van de Horeca/Kenwerk en zeker ook de ROC's.
Dus laten we zuinig zijn op wat we hebben en bezuinigen op waar het kan!!

Puur ambachtelijk, dus geen e-nummers?

Vorige week beweerde een leerling dat er binnen zijn leerbedrijf geen e-nummers gebruikt worden, daar houd zijn Chef niet van! Hij kookt ten alle tijde ambachtelijk!
Daar zet ik altijd vraagtekens bij, omdat het vrijwel onmogelijk is om zonder hulpstoffen te werken.
E-nummers volgens Wikipedia:
Onder E-nummers wordt meestal verstaan een lijst van additieven, die door de Europese Unie zijn toegestaan in voor menselijke consumptie geschikte levensmiddelen. Hoewel het gebruik van sommige additieven, zoals conserveringsmiddelen, te rechtvaardigen is op grond van voedselveiligheid, staat het nut van andere additieven, zoals kleurstoffen en smaakversterkers, ter discussie omdat deze niet nodig zijn voor veilige consumptie. Kleurstoffen worden vooral toegevoegd omdat de consument een product wil dat er mooi uitziet. Smaakversterkers worden toegevoegd omdat door bewaren de smaak achteruit gaat.
Wel gebruikt het betreffende bedrijf producten van texturas.
Algin en Calcic voor de de mooie bolletjes (E405 en E509)
Agar voor de mooie gelei (E406)
Gelantine in de bavarois (E485)
En natuurlijk Pro espuma van Sosa, daar zitten een heleboel in.

Heel veel keukens maken gebruik van allerlei toevoegingen zonder dat ze het weten, maar E-nummers klinken eng, scheikundige namen zoals ascorbinezuur(vitamine C) boezemen angst in!! Alles wat chemisch gemaakt wordt is eng! ONZIN!! Scheikunde? brrrrr. We doen niets anders in de keuken dan het toepassen van natuurkunde en scheikunde, we laten stoffen veranderen; water wordt ijs(natuurkunde) en bakken de biefstuk, (scheikunde) uiteraard met kennis van de producten(biologie?) Anti oxidanten(citroensap), emulgatoren(eidooier), glansmiddelen(boter/suiker), bindmiddelen, schuimmiddelen en noem ze maar op zijn een onderdeel van het koken zolang er al gekookt wordt.
Natuurlijk zijn er een heleboel vraagtekens bij de toevoegingen te plaatsen en moeten we er echt bewust mee omgaan en daar waar kan het beperken, maar alstublieft; roept u geen onzin, is beter voor mijn bloeddruk :)