Daar zet ik altijd vraagtekens bij, omdat het vrijwel onmogelijk is om zonder hulpstoffen te werken.
E-nummers volgens Wikipedia:
Onder E-nummers wordt meestal verstaan een lijst van additieven, die door de Europese Unie zijn toegestaan in voor menselijke consumptie geschikte levensmiddelen. Hoewel het gebruik van sommige additieven, zoals conserveringsmiddelen, te rechtvaardigen is op grond van voedselveiligheid, staat het nut van andere additieven, zoals kleurstoffen en smaakversterkers, ter discussie omdat deze niet nodig zijn voor veilige consumptie. Kleurstoffen worden vooral toegevoegd omdat de consument een product wil dat er mooi uitziet. Smaakversterkers worden toegevoegd omdat door bewaren de smaak achteruit gaat.
Wel gebruikt het betreffende bedrijf producten van texturas.
Algin en Calcic voor de de mooie bolletjes (E405 en E509)
Agar voor de mooie gelei (E406)
Gelantine in de bavarois (E485)
En natuurlijk Pro espuma van Sosa, daar zitten een heleboel in.
Heel veel keukens maken gebruik van allerlei toevoegingen zonder dat ze het weten, maar E-nummers klinken eng, scheikundige namen zoals ascorbinezuur(vitamine C) boezemen angst in!! Alles wat chemisch gemaakt wordt is eng! ONZIN!! Scheikunde? brrrrr. We doen niets anders in de keuken dan het toepassen van natuurkunde en scheikunde, we laten stoffen veranderen; water wordt ijs(natuurkunde) en bakken de biefstuk, (scheikunde) uiteraard met kennis van de producten(biologie?) Anti oxidanten(citroensap), emulgatoren(eidooier), glansmiddelen(boter/suiker), bindmiddelen, schuimmiddelen en noem ze maar op zijn een onderdeel van het koken zolang er al gekookt wordt.
Natuurlijk zijn er een heleboel vraagtekens bij de toevoegingen te plaatsen en moeten we er echt bewust mee omgaan en daar waar kan het beperken, maar alstublieft; roept u geen onzin, is beter voor mijn bloeddruk :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten